Η χρήση εθνογραφικών μεθόδων είναι πλέον αναπόσπαστο στοιχείο της έρευνας στο social computing. Οι εθνογραφικές προσεγγίσεις χρησιμοποιούνται σε θέματα όπως ο σχεδιασμός και η αξιολόγηση συστημάτων για την αλληλεπίδραση ανθρώπου-μηχανής (Human Computer Interaction), η ανάπτυξη συνεργατικών συστημάτων (Collaborative Systems) και το requirements engineering.
Δίνοντας έμφαση στην παρατήρηση και την περιγραφή των αλληλεπιδράσεων και της συνεργασίας στο πλαίσιο του φυσικού περιβάλλοντος εργασίας - σε αντίθεση με τα εργαστηριακά πειράματα - η εθνογραφία εμπλουτίζει τον σχεδιασμό τεχνολογικών συστημάτων με κοινωνικά στοιχεία από τον πραγματικό κόσμο.
Ηταν λοιπόν αναμενόμενη η συσχέτιση της εθνογραφίας με την ανάπτυξη του Web 2.0 και η διαμόρφωση της "ψηφιακής εθνογραφίας" (digital ethnography).
Πολύ καλή δουλειά σ' αυτόν τον τομέα κάνει ένας ανθρωπολόγος: ο Michael Wesch που είναι assistant professor of Cultural Anthropology στο Kansas State University και ιδρυτής του Digital Ethnography Working Group.
To πρώτο του video για το Web 2.0 με τίτλο "Web 2.0 ... The Machine is Us/ing Us" έκανε θραύση στο ΥouΤube στις αρχές του 2007. Ομως ο Wesch κι η ομάδα του δεν σταμάτησαν εκεί. Πρόσφατα έβγαλαν στο ΥouΤube ακόμη 2 σύντομα videos:
- μια παρουσίαση της εξέλιξης της διαχείρισης πληροφορίας με τίτλο "Information R/evolution", και
- μια ανάλυση για την εκπαιδευτική διαδικασία με τίτλο "A Vision of Students Today".
Πέρα όμως από το web 2.0 και τις εθνογραφικές προσεγγίσεις, το τελευταίο video είναι "must see" για οποιονδήποτε ασχολείται με την εκπαίδευση - και όχι μόνο!
Τα ερωτήματα που θέτει το video είναι σκληρά και δεν έχουν εύκολες λύσεις!
Πόσο αναχρονιστικό μπορεί να είναι ένα εκπαιδευτικό σύστημα που σε μεγάλο βαθμό αγνοεί ότι η πλειονότητα των σπουδαστών επικοινωνεί πλέον ηλεκτρονικά (με email, με chat, με το facebook, κλπ), που δεν παίρνει υπόψη του ότι κάθε σπουδαστής είναι εκ των πραγμάτων multi-tasker και ότι είναι πιθανό όταν θα έχει πια αποφοιτήσει να ασχοληθεί με ένα επάγγελμα που δεν υπάρχει τώρα;
Είναι παρήγορο ότι κάποιοι άρχισαν να ανιχνεύουν τις πιθανές λύσεις σ' αυτά τα θέματα.
Στην Αμερική το Summer Symposium for Higher Education είχε κεντρικό θέμα την ανάλυση των επιπτώσεων (και ευκαιριών) που δημιουργεί η δικτυακή κοινωνία της γνώσης στην ανώτατη εκπαίδευση. Στόχος του: "to rethink how we teach, what we teach, and who we think we are teaching".
Στα καθ' ημάς;
Οι συζητήσεις - εαν εξαιρέσουμε κάποιες αναφορές σε blogs που ασχολούνται με τα social media - μάλλον περιορίζονται στο άρθρο 16 :-(
2 σχόλια:
The evolution of learning beyond the context of the typical classroom is a very interesting topic. The main challenge is how to study the social and cultural impact of new technologies on children's development as well as vice versa i.e. how to define relevant requirements for new technologies based on the actual learning needs of children.
One example to illustrate this, that I would like to share, is the case of my 9 year old niece who has a difficulty to concentrate in the mandated topics taught at school. However, when I last saw her, I asked her "what is your favourite activity?". Her reply was as follows: " I like to use the computer at home. I have learnt how to search for topics I like on the internet such as animals, and I know how to place them in MY FAVOURITES ! ". After this response, I am condifent that even if she is not a "top" student (in the politically correct sense), she will find the way to learn what will be useful in her life.
Soumi:
I truly believe that "learning to learn" is the competence that will differentiate "top" students from the rest - and using technology to learn how to learn is a critical charecteristic of this competence!
It seems your niece will be at the top!
G
Δημοσίευση σχολίου