Η Δημοκρατία τον 21ο αιώνα

Φανταστείτε να μπορεί ο κάθε πολίτης να εκφράζει γνώμη για τον ετήσιο προϋπολογισμό του κράτους.

Επιστημονική φαντασία;

Όχι για τον Καναδά, όπου ο προϋπολογισμός του 2008 (απ΄όπου και η εικόνα) είναι ένα από τα πολλά θέματα που συζητούνται.

Η ανάγκη διασφάλισης της συμμετοχής των πολιτών στις διαδικασίες λήψης απόφασης μπορεί να συγκριθεί με τη αντίστοιχη ανάγκη συμμετοχής των πελατών στη διαμόρφωση ενός καινούργιου προϊόντος. Η λέξη-κλειδί και στις δύο περιπτώσεις είναι η ίδια: engagement.

Και να ήταν μόνο ο Καναδάς...

Πριν απο λίγες μέρες κυκλοφόρησε ένα report του New Local Government Network της Αγγλίας που αναλύει τη χρησιμότητα των e-petitions στην τοπική αυτοδιοίκηση για την ενεργοποίηση των πολιτών στις τοπικές κοινωνίες. Tα παραδείγματα που αναφέρονται περισσότερο είναι το (μάλλον αποτυχημένο) πρόγραμμα e-petitions της Downing Street, αλλά και το (σχετικά επιτυχημένο) του Scottish Parliament.

Ομως, φτάνει να κάνει κανείς post σε ένα online consultation (σαν του Καναδά), για να είναι πραγματικά "engaged";

Μάλλον όχι. Το βασικό θέμα είναι να μετασχηματιστούν όλες οι διαδικασίες αλληλεπίδρασης πολίτη-κράτους, έτσι ώστε αυτές οι συλλογικές δράσεις και η εξέλιξή τους να αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του τελικού αποτελέσματος - της απόφασης που θα επηρεάζει όλους.

Βέβαια υπάρχουν δύο κρίσιμοι παράγοντες σε αυτή τη διαδικασία engagement: η εμπιστοσύνη (δείτε και την "εξίσωση" στη wikipedia) και η διάθεση του κράτους να "ακούσει".

Αντιγράφω από το site του Υπουργείου Οικονομικών του Καναδά (έτσι για να ζηλεύουμε...):

"Good planning starts with listening. Finance Canada consults with Canadians on issues large and small, enabling public input on policy options. The Department tries to ensure that as many people as possible – whether they represent businesses, groups with special interests or individual Canadians – get the opportunity to have their say."