Τι είπε ο... "συνταξιούχος";

Εντάξει... σίγουρα δεν είναι ο τυπικός συνταξιούχος - και δεν θα είναι συνταξιούχος ούτε μετά τον Ιούλιο που τυπικά θα αφήσει τη θέση του στη Microsoft, παρότι το videο από την "τελευταία μέρα του στο γραφείο" κυκλοφορεί από τις 7 Ιανουαρίου μετά την CES (ακριβώς το ίδιο video είδαμε και σήμερα στο Μέγαρο).

Παρακολούθησα σήμερα και τις δύο εκδηλώσεις: το πρωϊ τα εγκαίνια του Κέντρου Καινοτομίας στη Βασιλίσσης Σοφίας και το απόγευμα την παρουσίαση του Bill Gates στο Μέγαρο.

Πρέπει να πω ότι δεν εντυπωσιάστηκα (όσο περίμενα) από τη "φουτουρολογία" του Gates. Eίδαμε μία (προφανώς συντομευμένη) version αυτών που παρουσιάστηκαν στην CES (ίσως το πιο ενδιαφέρον ήταν το surface και το demo που σχεδιάζει ένα snowboard με τεχνολογία multitouch - μπορείτε να δείτε εδώ μία περιγραφή της ίδιας επίδειξης στη CES).

Στο ζουμί της υπόθεσης και πέρα από τη γενικότερη συμφωνία Microsoft και ελληνικού κράτους (που σηκώνει πολλή συζήτηση), αξίζει πιστεύω να δει κανείς θετικά την προσπάθεια της Microsoft με το Innovation Center.

Μακάρι το ελληνικό κέντρο καινοτομίας να αποκτήσει το status του αντίστοιχου ευρωπαϊκού και μακάρι και άλλες εταιρίες να κινηθούν με αντίστοιχο τρόπο.

Update: Για όσους ενδιαφέρονται για περισσότερες λεπτομέρειες από την παρουσίαση παραπέμπω στο live blog του pestaola και στο blog του nylon, που παρότι δεν μπόρεσε να κάνει live blogging όπως είχε υποσχεθεί, μάζεψε αρκετό υλικό σε video.

Μία καινούργια "φούσκα";

Οσοι παρακαλουθούν αυτό το blog ξέρουν ότι είμαι από τους ενθουσιώδεις υπερασπιστές της τάσης για την ανάπτυξη ενός σημασιολογικού ιστού (τα πιο σχετικά posts είναι εδώ). Οι τεχνολογίες και οι εφαρμογές του semantic web αποτελούν το σημαντικότερο μέρος της έρευνας που κάνουμε στο εργαστήριο μου στο Ε.Μ.Π., αλλά και της εκπαιδευτικής προσπάθειάς μας.

Παρ'όλα αυτά δεν μπορώ παρά να είμαι μάλλον συγκρατημένος με τα πρόσφατα νέα για τον χορό εκατομμυρίων ευρώ και δολλαρίων που δίνονται σε νέες start-up ή σε υπάρχουσες εταιρίες για την ανάπτυξη και εξέλιξη εφαρμογών semantic web.

Μερικά παραδείγματα:

• Η εταιρία semantic analysis Inform.com ανακοίνωσε ότι εξασφάλισε χρηματοδότηση 15 εκατομμύρια δολλάρια από την Spark Capital. Η Inform αναλύει το περιεχόμενο των online publishers και ενσωματώνει links τόσο από τα αρχεία των ίδιων των publishers όσο και από σχετικά sites ή το ευρύτερο web. Σύμφωνα με την εταιρία, έχει ήδη διασφαλίσει περισσότερους από 100 πελάτες, μεταξύ των οποίων το CNN.com, η WashingtonPostκαι ο Economist.
• Μια γνωστή εταιρία στο χώρο της τεχνητής νοημοσύνης, η Franz, διεκδικεί σημαντικά ποσά χρηματοδότησης για ένα προϊόν της το AllegroGraph. Το AllegroGraph είναι ένα (από τα πολλά) “triple stores” — μία βάση δεδομένων για RDF triples με υποστήριξη για reasoning σε SPARQL, RDFS++, και Prolog.
• H Metaweb πήρε το εντυπωσιακό ποσό των 42 εκατομμυρίων δολλαρίων για την ανάπτυξη της Freebase, μιάς open source semantic database.
• Η Ισραηλινή start-up SemantiNet χρηματοδοτήθηκε με ένα αρχικό ποσό 1.7 εκατομμυρίων δολλαρίων από την Giza Venture Capital.

Ισως το παρελθόν του dot com bubble με κάνει σκεπτικό, ίσως έχω περισσότερη ακαδημαϊκή και λιγότερο επιχειρηματική φιλοσοφία... αλλά δεν μπορώ παρά να είμαι συγκρατημένος με αυτά τα νέα.

Βέβαια, υπάρχει και η αισιόδοξη πλευρά: ότι το semantic web προχωρά ασταμάτητα με νέες ιδέες και εφαρμογές.

Ισως η καλλίτερη αποτύπωση αυτής της αισιόδοξης οπτικής δίνεται στο readwriteweb, που τονίζει ότι "those who would contend that semantic web technology has not arrived can stick that in their pipes and smoke it."

Open source, open ideas

Δύο πρόσφατα νέα για το open source που μου τράβηξαν το ενδιαφέρον:

H Sun Microsystems θα δώσει 1 εκ. δολλάρια ($800m μετρητά και $200m σε μετοχές) για να αγοράσει την MySQL, την γνωστή εταιρία που αναπτύσσει την ομώνυμη open source βάση δεδομένων. Η ανάλυση των λόγων για την εξαγορά, όπως αποτυπώνονται στο blog του Jonathan Schwartz, CEO της Sun, έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον. Σύμφωνα με τον Schwartz ή εξαγορά της MySQL θα είναι το πλέον σημαντικό γεγονός στην ιστορία της Sun!

Tο δεύτερο νέο αφορά ένα από τα πιο γνωστά βιβλία για το open source: The Future of Ideas του Lawrence Lessig. Ο Lessig ανακοίνωσε πριν από τρεις μέρες στο blog του, ότι το βιβλίο είναι διαθέσιμο για download.

Αντε... κι άλλα τέτοια!

Πόσο "δικτυωμένοι" είμαστε;

Διάβαζα πρόσφατα το Global Information Technology Report που ετοίμασε το World Economic Forum και το INSEAD. Αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι ότι η Δανία είναι πρώτη στο networked readiness σε μία λίστα απο 122 χώρες, με ονόματα όπως η Σουηδία, η Σιγκαπούρη, η Φινλανδία, οι ΗΠΑ και η Αγγλία να ακολουθούν (το NRI - Networked Readiness Index - μετρά την τάση των χώρών να εκμεταλλευθούν τις ευκαιρίες των τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνιών για οικονομική ανάπτυξη και ανταγωνιστικότητα).

Οι λόγοι για την πρωτιά μιας μικρής χώρας σαν τη Δανία;

Σύμφωνα με τον φίλο και καθηγητή του Insead Soumitra Dutta (που ήταν επιστημονικός υπεύθυνος της μελέτης) πρώτος στη σειρά των κρίσιμων παραγόντων είναι οι επενδύσεις στην εκπαίδευση. Η Δανία είναι 5η στον κόσμο σε ότι αφορά την ποιότητα της εκπαίδευσης και 6η σε ότι αφορά τα ποσοστά πρόσβασης των σχολείων στο Internet. Δεύτερον, η Δανία, αλλά και οι άλλες Σκανδιναβικές χώρες, είναι ανοικτές οικονομίες που προσπαθούν συνεχώς να διευκολύνουν την επιχειρηματικότητα - π.χ. η Δανία είναι 3η στον κόσμο σε ότι αφορά την ταχύτητα δημιουργίας μιας νέας εταιρίας. Τρίτος σημαντικός παράγοντας είναι η έμφαση που δίνει το κράτος στην αντιμετώπιση της τεχνολογίας σαν κρίσιμου καταλύτη στην ανάπτυξη, π.χ. στον δείκτη του e-government readiness η Δανία κατατάσσεται 2η στον κόσμο.

Αρα, σύμφωνα με τον Dutta, αυτά που χρειάζονται είναι: προώθηση της τεχνολογίας από το κράτος, υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης και ανοικτό θεσμικό περιβάλλον.

(H απάντηση στο ερώτημα του τίτλου για την Ελλάδα είναι ότι είμαστε στην 48η θέση).

H Intel και το laptop των $100

Το OLPC (One Laptop Per Child) project (γνωστό και σαν laptop των $100) είναι η πρωτοβουλία που ξεκίνησε ο Nicholas Negroponte για τη δημιουργία ενός φτηνού δικτυωμένου laptop για τα παιδιά των αναπτυσσόμενων χωρών.

Η πρόσφατη είδηση ότι η Intel αποχώρησε από το OLPC έκανε αίσθηση σε όσους παρακολουθούν την εξέλιξη αυτού του έργου, αλλά ήταν μάλλον αναμενόμενη!

Η θέση της Intel για την αποχώρησή της ήταν επίσης αναμενόμενη για μια μεγάλη εμπορική εταιρία.

Βέβαια, αμέσως μετά την ανακοίνωση της Intel το OLPC διατύπωσε τις δικές του ενστάσεις για τη γενικότερη συμμετοχή της (μην ξεχνάτε ότι η Intel έχει τη δική της προσέγγιση για την ανάπτυξη φθηνών υπολογιστών με το ClassmatePC).

Φαίνεται ότι οι προβληματισμοί που είχε διατυπώσει ο David Kirkpatrick σε ένα άρθρο πέρσι τον Απρίλιο στο Fortune για την έλλειψη συνεργειών μεταξύ της Intel και του OLPC (πολύ πριν ξεκινήσει η συνεργασία τους) ήταν απόλυτα σωστοί. Αυτό επιβεβαιώνεται και από την συνέντευξη του Negroponte στον Kirkpatrick την περασμένη εβδομάδα μετά την αποχώρηση της Intel.

Τα αφηνιασμένα έργα e-government

Πέρασαν περισσότερα από είκοσι χρόνια απο τότε που άκουσα για πρώτη φορά για "αφηνιασμένα έργα πληροφορικής". Τα runaway IT projects είναι αυτά που ξεφεύγουν από τον έλεγχο και ξεπερνούν κατα πολύ τον προϋπολογισμό τους, το χρονικό πρόγραμμά τους ή και τα δύο!

Στις αρχές της δεκαετίας του 90 τα runaway projects ήταν από τα πιο συνηθισμένα θέματα έρευνας και συζήτησης στο χώρο της πληροφορικής. Είχε προηγηθεί η κλασσική δημοσίευση του Barry Boehm για το Top 10 στα Industrial Software Metrics (που δημοσιεύθηκε στο IEEE Software το 1987), ενώ δεν είχε δημοσιευθεί ακόμη η μεθοδολογία για την αξιολόγηση του ρίσκου των εργων πληροφορικής (Software Risk Evaluation) από το Software Engineering Institute του Carnegie Mellon University.

Θα μου πείτε, τι μ' έπιασε και τα θυμήθηκα όλ' αυτά;

Η αφορμή ήταν ένα άρθρο που δημοσίευσε σήμερα η Guardian με τίτλο: Not fit for purpose: £2bn cost of government's IT blunders. Το άρθρο υπολογίζει σε 2 δις λίρες το κόστος για τον Βρεττανό φορολογούμενο των έργων e-government που δεν ολοκληρώθηκαν στην Αγγλία από το 2000 και μετά.

Αραγε πόσο είναι το αντίστοιχο κόστος για τον Ελληνα φορολογούμενο;

Η μήπως δεν θα έπρεπε να κάνω τέτοιες σκέψεις σε μια χώρα που το online sophistication και το online availability των δημόσιων υπηρεσιών (σύμφωνα με μελέτες για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή) είναι πολύ κάτω του μέσου Ευρωπαϊκού όρου;